Kemunculan nasionalisme di Filipina untuk menghapuskan penjajah asing
Antara tokoh nasionalis ialah:
Jose Rizal
Memimpin gerakan nasionalis pertama yang berbentuk propaganda
Menuntut hak sama rata dan Filipina dijadikan sebahagian wilayah Sepanyol
Menubuhkan Liga Filipina untuk memaksa kerajaan Sepanyol mengubah politik, ekonomi dan sosial di Filipina
Andres Bonifacio dan Emilio Aguinaldo
Menubuhkan Katipunan untuk menuntut kemerdekaan secara revolusi
Idea revolusi disebarkan melalui akhbar Kalayan
Revolusi Filipina telah dilancarkan untuk mengusir Sepanyol, namun gagal
Aguinaldo kemudiannya bekerjasama dengan Amerika Syarikat dan berjaya mengusir Sepanyol
Namun, pengisytiharan kemerdekaan oleh Aguinaldo tidak diiktiraf Amerika Syarikat dan diletakkan di bawah penguasaan mereka
Golongan nasionalis mengubah strategi perjuangan ke parti politik sederhana dan berjaya melantik Sergio Osmena dari Parti Nasionalis dalam Dewan Perhimpunan Filipina
Burma (Myanmar)
Perjuangan golongan kelas menengah, sami Buddha (pongyi), Thakin (siswazah universiti) dan golongan petani untuk menentang imperialis British
Nasionalisme digerakkan oleh golongan berpendidikan berikutan ancaman kedudukan agama Buddha
Persatuan Belia Buddha ditubuhkan untuk mengekalkan tradisi Buddha, pendidikan dan budaya dan isu kasut digunakan untuk membangkitkan nasionalisme
Pemimpin yang lebih radikal, U Ba Pe, telah mengambil alih persatuan dan mengubah nama ke Majlis Persatuan Am Kesatuan Burma yang memperjuangkan hal berkaitan bangsa Burma
1920, Revolusi Pelajar menuntut penubuhan universiti
Golongan sami Buddha menubuhkan Majlis Am Sangha Samagyi. Dengan pimpinan Saya San, pemberontakan Saya San telah tercetus dan mendapat sokongan golongan petani yang terbeban dengan pelbagai cukai
Perlembagaan Burma 1935 yang memisahkan Burma dengan India telah mencetuskan perkembangan nasionalisme kedua
Golongan Thakin menubuhkan Parti Do Bama Asiayone (Kami Orang Burma) untuk menuntut kemerdekaan Burma
Pemimpin parti: Aung San,Kyaw Nein dan U Nu menggelar diri mereka “Thakin” iaitu tuan dan menegaskan orang Burma mesti bertuankan orang Burma
Dr. Ba Maw dilantik sebagai Perdana Menteri setelah memenangi pilihan raya pada tahun 1937
Vietnam
Bermula apabila Perancis mengubah sosiopolitik dan sosioekonomi Vietnam
Diketuai oleh golongan bangsawan dan pegawai daripada golongan mandarin yang memperjuangkan pemulihan sistem pemerintahan beraja
Golongan intelektual meningkatkan kesedaran politik dan gerakan anti-Perancis
Akhbar seperti Tribune Indige dan Cloche Felee digunakan untuk mengkritik kekejaman Perancis dan untuk menuntut hak rakyat Vietnam
Gerakan nasionalisme bercorak revolusi yang terbahagi kepada dua revolusi iaitu:
Nasionalisme
Parti Viet Nam Quoc Dang Dang (VNQDD)/Parti Nasionalis Vietnam pimpinan Nguyen Thai Hoc
Perjuangan berpandukan demokrasi nasionalisme dan sosialisme
1930, pemberontakan dilancarkan bagi menghalau Perancis dan menubuhkan kerajaan republik Vietnam. Namun pemimpinnya telah ditangkap.
Komunisme
Parti Komunis Vietnam (PKV) pimpinan Ho Chi Minh
September 1945, isytihar kemerdekaan Republik Demokratik Vietnam di Hanoi
Ho Chi Minh menjadi presiden di Vietnam Utara manakala Vietnam Selatan masih berada di bawah penguasaan Perancis dan Amerika Syarikat
Indonesia
Nasionalisme di Indonesia memperjuangkan pendidikan untuk mengubah nasib rakyat
Raden Adjeng Kartini menjuangkan pendidikan untuk kaum wanita. Karya beliau Hilang Gelap Terbitlah Terang (1911) telah diterjemahkan ke bahasa Inggeris dengan judul Letters of a Javanese Princess telah mendedahkan dasar diskriminasi Belanda
Banyak parti dan penubuhan tertubuh seperti:
Muhammadiyah
Sarekat Islam (SI)
Parti Komunis Indonesia (PKI)
Parti Nasionalis Indonesia (PNI)
1928, Kongres Pemuda Indonesia telah mencipta ikrar “Sumpah Pemuda” yang berasaskan satu tanah air, satu bangsa dan satu bahasa
Soekarno telah mengetuai pembentukan Permuafakatan Perhimpunan Politik Kebangsaan Indonesia (PPPKI) yang terdiri daripada gabungan parti politik Indonesia
Thailand
Gerakan nasionalisme di Thailand bertujuan untuk mempertahankan kedaulatan dan menuntut penglibatan rakyat dalam pentadbiran
Raja Thailand, Raja Mongkut mengetuai nasionalisme dan menjalinkan hubungan baik dengan kuasa Barat sebagai langkah pemodenan
Beliau membawa masuk orang Barat untuk melatih pegawai dalam pentadbiran dan melaksanakan sistem pentadbiran Barat bagi membentuk imej negara dan bebas dari penjajah Barat
Nasionalisme muncul semasa era pemerintahan Raja Vajiravudh yang membiarkan kerabat diraja pelopori politik
Revolusi Thai dilancarkan oleh Nai Pridi Phanonmyong dan Field Marshal Phibulsongkram dari Parti Rakyat bagi menamatkan konsep raja berkuasa mutlak
Seterusnya, pemerintahan raja berperlembagaan diperkenalkan dimana, raja berada di kedudukan tertinggi tetapi tidak boleh mencampuri urusan pentadbiran
Perdana Menteri, Phibulsongkram telah menguatkuasakan undang-undang yang menyekat penguasaan ekonomi orang Cina dan menggalakkan rakyat tempatan berniaga
Semasa perang dunia kedua, Thailand bekerjasama dengan Jepun supaya tidak dijajah, hasilnya Thailand memperoleh wilayah di Indochina dan utara Tanah Melayu